Το βαθύ παιχνίδι των εικόνων¹

Τι γίνεται όταν μια εικόνα παραλλαχτεί πολλές φορές, και επαναληφθεί ακόμα 

περισσότερες; 

Γίνεται τελικά μια μη-εικόνα; 

ή μια εικόνα παραμύθι, μια εικόνα που προτείνει ιστορίες. 

Η απόλυτη ορατότητα με τυφλώνει². 
 

– μια εγκατάσταση 8,90x4 μ., που εκτείνεται διαγώνια μέσα στο χώρο της γκαλερί 

Gazon Rouge. Ένας χάρτινος τοίχος. 

– Αποτελείται από επαναλαμβανόμενα φωτοτυπημένα χαρτάκια που εικονίζουν 

μικρά κεφάλια σε κυμαινόμενες διαστάσεις. ∆ιάμετρος από 2εκ. έως και 8 εκ. 

– Πυρήνας αυτού του έργου μια φωτοτυπία A4, που πάρθηκε απευθείας από 

επιφάνεια πλαστικού δαπέδου, πάνω στην οποία είχα επέμβει επισημαίνοντας και 

εν συνεχεία σχεδιάζοντας τα τυχαία σχήματα. 

– με χρώμα, με αυξομείωση μεγεθών, με διαφορετικό κόψιμο, και σε κάθε 

περίπτωση αλλαγή στη γειτονική παράθεση, προσπάθησα να διαφυλάξω 

ένα μικρό ατομικό χαρακτηριστικό για το καθένα απ’ αυτά τα σχήματα. 

–Ένας, κανένας και εκατό χιλιάδες³ 

ή ένας, εκατό χιλιάδες, κανένας. 

Ρ. Π., Ιούλιος–∆εκέμβριος 2005 

1. G. Bachelard. Η ποιητική του χώρου. 

2. P. Eluard (ελεύθερη απόδοση). 

3. L. Pirandello.