Η νοηματική διαδικασία του έργου κινείται
ανάμεσα σε δύο πόλους: τον αντικειμενικό και
τον υποκειμενικό/συνειρμικό.
Αντικειμενικός είναι ο χώρος της ύλης,
αναγνωρίσιμος από οποιονδήποτε, οπουδήποτε.
Αναγνωρίσιμα είναι ακόμα τα ιδιαίτερα
μικρομορφολογικά χαρακτηριστικά των υλικών
επιφανειών, ο τρόπος και ο χρόνος εμφάνισής τους,
ο χώρος προέλευσής τους και οι απλές νοηματικές
προεκτάσεις τους.
Υποκειμενικός/συνειρμικός είναι ο ανθρώπινος
ψυχολογικός μηχανισμός που αναγνωρίζει πάνω
στις επιφάνειες τυχαίες απροσδόκητες εικόνες,
χρησιμοποιώντας ως σχεδιαστικά
στοιχεία/αφετηρίες τα επεισόδια, τα τυχαία σχήματα
που δημιουργούνται από την ίδια τη σύσταση
της επιφάνειας.
Τα αναγνώσιμα από όλους χαρακτηριστικά
στοιχεία της επιφάνειας συνιστούν εικόνες
φαντασιακές, προσωπικά συνειρμικές, αλλά
παράδοξα επαναλαμβανόμενες από όλους,
παραπέμπουν στις ιδέες των αντικειμένων κατά
την πλατωνική αντίληψη. Ίσως να είναι και αυτός
ο λόγος που το μάτι και ο νους του θεατή
τις αναγνωρίζει αυθόρμητα.
Είναι, λοιπόν, απροσδόκητες, απλές, τυχαίες,
εικόνες που δημιουργούν πάνω στις επιφάνειες
ανεξέλεγκτοι οπτικοί, ψυχολογικοί και νοητικοί
μηχανισμοί.
Πιστεύω ότι από αυτό το άλλο διάβασμα
της επιφάνειας προκύπτει η άλλη οπτική
της μεταβαλλόμενης εικόνας – αφού κάθε φορά,
ο καθένας, συνδέοντας διαφορετικά τα ίδια σημεία,
φέρνει την δική του φαντασιακή εικόνα
στην επιφάνεια.
Ρ. Π.
The mental process involved in my work shifts between two poles: the
objective and the subjective/associative.
Objective is the realm of the matter, recognizable by anyone
anywhere. Recognizable as well are the particular micro-morphological
features in the surfaces of the matter, their manner and time
of appearance, their place of origin and their simple mental extensions.
Subjective/associative is the human psychological mechanism that
recognizes random unexpected images on these surfaces by using the
random shapes that are created from the very composition of the
surface as pictorial elements/points of departure
The surface features recognized by everyone compose imaginary
images with personal associations. Oddly, however, they are the same
for everyone – an invocation of the Platonic ideas about objects.
Perhaps this is the reason why the viewer’s eye and mind recognizes
these images spontaneously.
These images are therefore unexpected, simple and random,
created on the surfaces by uncontrollable visual, psychological and
mental mechanisms.
I believe that this other reading of the surface results in the other
view of the transformative image – given that one can connect
the same points differently each time and bring one’s own
imaginary image to the surface.
R. P.
1. The visual artist during the composition of the installation that will take place in the Palazzo delle Exposizioni, Rome, 1995 Photo: Vangelis Zavos
2,3. Σχέδια για την εγκατάσταση στο χώρο του Palazzo delle Exposizioni, Ρώμη, 1995
2,3. Drawings for the installation at the Palazzo delle Exposizioni, Rome, 1995
4. Άποψη της εγκατάστασης, Palazzo delle Exposizioni, Ρώμη, 1995, 300x289 εκ. Φωτογραφία: A. Idini
4. Installation view, Palazzo delle Exposizioni, Rome, 1995, 300x289 cm Photo: A. Idini
5. Εικόνες στηνΎλη, 1995 Αποτοιχισμένη επιφάνεια, ξύλο, λαμαρίνα, μωσαϊκές πλάκες, επέμβαση με σινική μελάνη. Έκαστο στοιχείο 20x20 εκ., συνολική διάσταση 400x190 εκ. Εγκατάσταση στο Palazzo delle Exposizioni, Ρώμη Φωτογραφία: Δημήτρης Καλαποδάς
5. Images through Matter, 1995 Detached wall surface, wood, metal, floor tiles, intervention with ink. Each element 20x20 cm, total dimensions 400x190 cm. Installation at the Palazzo delle Exposizioni, Rome Photo: Dimitris Kalapodas
6. Εικόνες στηνΎλη, 1995 Ξύλο, λαμαρίνα, μωσαϊκές πλάκες, επέμβαση με σινική μελάνη. Έκαστο στοιχείο 20x40 εκ., συνολική διάσταση 400x200 εκ. Εγκατάσταση στην Art Athina ’95, Αθήνα Φωτογραφία: Δημήτρης Καλαποδάς
6. Images through Matter, 1995 Wood, metal, floor tiles, intervention with ink. Each element 20x40 cm, total dimensions 400x200 cm. Installation at Art Athina ’95, Athens Photo: Dimitris Kalapodas
7. Εικόνες στηνΎλη (λεπτομέρεια), 1995 Ξύλο, λαμαρίνα, μωσαϊκές πλάκες, επέμβαση με σινική μελάνη. Έκαστο στοιχείο 20x40 εκ., συνολική διάσταση 400x200 εκ. Εγκατάσταση στην Art Athina ’95, Αθήνα Φωτογραφία: Δημήτρης Καλαποδάς
7. Images through Matter (detail), 1995 Wood, metal, floor tiles, intervention with ink. Each element 20x40 cm, total dimensions 400x200 cm. Installation at Art Athina ’95, Athens Photo: Dimitris Kalapodas
8. Ημερολόγιο, 1996 «Μελλοντική Ευρώπη», Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Βόννη Φωτογραφία: Δημήτρης Καλαποδάς
Calendar, 1996 “Future Europe”, Bonn Concept, art direction, design by Helmut Langers Photo: Dimitris Kalapodas